نمونه گیری طبقه بندی یکی از پرکاربردترین روش های نمونه گیری است. در برخی موارد تعیین حدود طبقات به عهده محقق است و در مواردی جامعه از قبل طبقه بندی شده است. طبقه بندی بهینه به ازای وضعیتی ازحدود طبقات حاصل می شود که بر اساس آن حدود،واریانس برآوردگر میانگین(یا مجموع) جامعه به کمترین مقدار خود برسد. در روش های سنتی، واریانس برآوردگر را تابعی از حدود طبقات متغیر پاسخ در نظر می گیرند وجهت رسیدن به کمینه واریانس معادلاتی حاصل می شود که غالبا از روش های عددی به جوابمی رسد.عیب اول این سبک طبقه بندی بهینه، در نظر نگرفتن همه متغیرهای مستقل است. به عنوان مثال، در برآورد میانگین درآمد، طبقه بندی جامعه بر اساس عواملی نظیر جنسیت و سابقه شغلی، نه تنها می تواند کارایی برآوردگر را افزایش دهد بلکه تفسیرپذیری و تعمیم پذیری نتایج را نیز راحت تر می سازد. عیب دوم، معادلات پیچیده ای است که جوابی بسته و قابل فهم ندارند. در این مقاله، سعی کرده ایم طبقه بندی بهینه را بر اساس معیار جدیدی که ترکیبی از واریانس و جریمه ای بر زیاد شدن تعداد طبقات است بسازیم طوری که متغیرهای کمکی با اهمیت در تشکیل درخت تصمیم حدود طبقات را مشخص می کنند. فرایند طبقه بندی از درخت اشباع شده شروع و با هرس های متوالی تا رسیدن به کنده درخت، تعداد طبقات کم می شود، طبقه بندی بهینه بر اساس معیار ترکیبی معرفی شده حاصل می شود.

جنبه لاسولی سیاستگذاری عمومی، حکایتی تحسین برانگیز از نگاه تیزبین تحلیلگری است که چهارچوب ملی اندیشه تصمیم گیری برای دولت های مرز پسند را در فراخنای مسایل مرز گریز جهانی، ناکافی و کوچک می پندارد. بر شانه های اندیشه لاسول است که روندها و فرایندهای جهانی، جای خود را در دل ملاحظات سیاستگذاری عمومی می یابند و قواعدی جدید را در تصمیم گیری و اجرای سیاست ها، پی می ریزند...

در سازند جیرود در برش چینه شناسی دهملا، جنوب غرب شاهرود، پالینوفلورای متنوعی با حفظ شدگی نسبتا خوب عمدتا شامل میکروفیتوپلانکتون ها (سیست پرازینوفیت و آکریتارک)، اسپورها، و با تنوع و فراوانی کمتر کیتینوزوآها و اسکلوکودونت ها وجود دارد. وجود پالینوفلورای مذکور نشان دهنده تشکیل رسوبات مورد مطالعه در محیط دریایی کم عمق حاشیه قاره ای است. الگوی پراکندگی چینه شناسی پالینومورف ها منجر به شناسائی دو بیوزون اجتماعی شده است که به صورت غیررسمی تحت عنوان assemblage zone I و assemblage zone II نامگذاری شده اند. حضور اسپورهایی مانند Grandispora inculta, Cymbosporites catillus, Geminospora lemurata, Teichertospora iberica, Laevigatosporites ovatus, Densosporites spitsbergensis, Punctatisporites labiatus, Retusotriletes rugulatus, R. pychovii, R. dubiosus, Dictyotriletes australis, Diducites mucronatus, Archaeoperisaccus sp., Stenozonotriletes conformis, Ancyrospora ancyrea در assemblage zone I و مقایسه آن با بیوزون های دونین بالایی نیمکره شمالی مانند Assemblage Zone ovalis-bulliferus و قسمتی از torquata-gracilis Assemblage Zones and optivus-triangulatus سن اوایل دونین پسین (فرازنین) را پیشنهاد می کند. در الگوی بیوزوناسیون پیشنهاد شده در این مطالعه، assemblage zone II نیز که با وجود و همراهی فرم هایی نظیر Retispora lepidophyta, Vallatisporites hystricosus, V. vallatus, Verruciretusispora loboziakii, Punctatisporites planus, Densosporites rarispinosus, Grandispora facilis قابل شناسایی است با قسمتی از Assemblage Zone torquata-gracilis و نیز با مجموعهpusillites-lepidophyta Assemblage Zones and flexuosa-cornuta  قابل مقایسه بوده و به اواخر دونین پسین (فامنین) نسبت داده می شود. قسمت قاعده ای سازند جیرود (به ضخامت تقریبا 20 متر) که فاقد پالینومورف می باشد نیز تحت عنوان barren interval در نظر گرفته شده است. این تعیین سن با داده های حاصل از مطالعه سایر گروههای فسیلی موجود در این طبقات قابل مقایسه است. با توجه به ارتباط اسپورها با گیاهان والد و بر اساس تنوع و فراوانی اسپورهای موجود در پالینوفلورای مورد مطالعه، در زمان تشکیل نهشته های سازند جیرود در برش چینه شناسی دهملا فرم های منتسب به لیکوپسیدا و فیلیکوپسیدا در ترکیب پوشش گیاهی موجود در اطراف محیط رسوبی مذکور فراوانی نسبی بیشتری داشتند.

با اختصاص یک شماره کامل مجله اکسپدیشن به حسنلو در سال 1989 از طرف هیات باستان شناسی امریکایی شاغل در این محوطه در سال های قبل از انقلاب و پذیرفتن بعضی اشتباهات در تعبیر و تفسیر یافته ها در مقالات مندرج در آن و از سوی دیگر با آغاز فعالیت های هیات باستان شناسی ایرانی در سال 1379، تغییراتی در گاهنگاری و لایه نگاری حسنلو ضرورت پیدا کرد که این مقاله به آن پرداخته است. انتساب آثار مربوط به دوران چهارم حسنلو به دولت ماننا از ابتدای کار با مخالفت بعضی محققان روبرو بود که بالاخره دایسون نیز آن را به طور ضمنی پذیرفت. قبول اشتباه درباره انتساب دیوار دوم دفاعی به مانناها و اعلام رسمی اورارتویی بودن آن، ولی اصرار بر ادامه حضور اورارتوها در حسنلو تا پایان کار آن دولت در اواخر قرن هفتم با آغاز قرن ششم ق.م. و همچنین اورارتویی دانستن اتاق های داخل قلعه از مواردی است که با یافته های هیات ایرانی تطبیق نمی کند. نحوه از میان رفتن بخش خشتی دیوار دفاعی اورارتویی و روش نام گذاری لایه های روی آن از موارد دیگری است که نیاز به بررسی و کنکاش بیشتری دارد. نگارنده به عنوان سرپرست هیات ایرانی حسنلو و در رابطه با تغییرات فوق الذکر، چارت گاه نگارانه جدیدی را در مقابل چارت سال 1989 دایسون ارایه می کند.

نهشته های کرتاسه در نواحی مختلف زون سنندج، آباده، اقلید و بوانات رخنمون دارد. به منظور مطالعه چینه شناسی نهشته های کرتاسه در این زون سه برش زمین شناسی، مطالعه و اندازه گیری شده است. این برشها از جنوب شرق به شمال غرب به ترتیب در جنوب بوانات (شمال روستای سیمکان) جنوب اقلید (تنگ محمد خانی) و شمال اقلید (شمال مزرعه قزقونک) قرار دارند.بررسیهای چینه شناسی نشان می دهد که نهشته های کرتاسه در این برشها عمدتا متعلق به اشکوبهای بارمین - آپسین هستند. سنگهای رسوبی شمال اقیلد دارای رخساره اورگونین (Urgonian facies) شبیه به ایران مرکزی و بخش جنوبی ناحیه و بوانات دارای رخساره مشابه جنوب غربی ایران (زاگراس) می باشند.نهشته های کرتاسه زون سنندج - سیرجان حاصل رسوبگذاری بر روی یک پلانفرم کربناته است، این حوضه رسوبی از چهار زیر حوضه : دریای باز، سد حاشیه ای، لاگون و پهنه جزر و مدی تشکیل می شده است.

اندازه گام تخریب اول در روش استخراج جبهه کار طولانی به طور مستقیم با بیشینه تنش وارد شده به تجهیزات نگهداری در ارتباط بوده و در نتیجه بر روی شرایط پایداری، ایمنی و تداوم عملیات مؤثر است. این مقاله برای تخمین گام تخریب اول رویکردی مبتنی بر قابلیت تخریب لایه-های سقف ارائه می کند. برای این منظور قابلیت تخریب سقف بلاواسطه از طریق تعریف شاخص قابلیت تخریب لایه های سقف (RSCi) با هدف تجمیع پارامترهای مؤثر در فرآیند تخریب لایه های سقف تعریف شده است. این شاخص به عنوان خروجی یک سیستم طبقه بندی جدید با استفاده از یک روش ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره فازی توسعه یافت است. سپس ارتباط بین حجم فضای استخراج شده تا زمان وقوع تأثیر وزنی اول (یعنی حاصل ضرب طول سینه کار در ارتفاع کارگاه در گام تخریب اول) با RSCi به صورت مدل های خطی و غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور توسعه و اعتبار سنجی مدل ها از پایگاه داده ای جمع آوری شده شامل اطلاعات دوازده پهنه از شش کشور استفاده شده است. نتایج اعتبار سنجی مدل ها نشان می دهد مدل غیرخطی چندجمله ای درجه 2 دارای بهترین عملکرد در تخمین گام تخریب اول در سه پهنه هدف اعتبارسنجی بوده است. نتایج کلی حاصل از مقاله نشان می دهد رویکرد ارائه شده دارای انعطاف پذیری و دقت قابل قبولی برای تخمین گام تخریب اول پروژه های استخراج جبهه کار طولانی زغال سنگ است.

برش چینه شناسی مجن در شمال غرب شاهرود شامل 101 متر آهک، آهک ماسه ای، مارن، آهک مارنی و مارن های ژیپس دار است و سازندهای زیارت و قسمت پائینی سازند کرج را در بر می گیرد. این رسوبات به صورت پیوسته بر روی سازند فجن قرار گرفته اند. با شناسایی 48 گونه متعلق به 30 جنس میکروفسیل در برش مورد مطالعه، سن سازند زیارت ائوسن زیرین و سن سازند کرج ائوسن میانی تعیین گردید. در این برش یک بایوزون به نام Cuviellierina eocenica range zone معرفی و پنج بایوفاسیس شامل 1) میلیولیدا – روتالیدا – بایوکلاست، 2) آلوئولینا – میلیولیدا – اربیتولیتس، 3) آلوئولینا – نومولیتس، 4) نومولیتس – بایوکلاست و 5) نومولیتیده – دیسکوسیکلینیده تشخیص داده شد. بایوفاسیس ها و میکروفاسیس های نمونه های مورد مطالعه، محیط رسوبگذاری سازند زیارت در برش مجن را رمپ کربناته تعیین می نمایند. با توجه به موقعیت چینه شناسی سازند زیارت و میکروفسیل های شاخص آن، تنها بخش E1 سازند زیارت به سن ائوسن زیرین، در برش مجن وجود دارد. شواهد فسیل شناسی نظیر فراوانی گونه های مختلف Alveolina spp. در اندازه های نسبتا بزرگ و پوسته های ضخیم (flosculinized) تاییدی بر آب و هوای گرم در زمان ائوسن زیرین در برش مجن می باشند.

با هدف انجام مطالعات چینه­شناسی و دیرینه­شناسی بر روی توالی­های میوسن، از یک برش چینه­شناسی در منطقه جنوب غربی زنجان نمونه­برداری و مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، ماکروفسیل­های موجود در این توالی­ها نیز مطالعه گردیدند. در این مطالعه، از تمامی نمونه­های سنگی، مقطع نازک میکروسکوپی تهیه گردید و محتوای فسیلی آنها مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع، تعداد 16 گونه از روزنبران کف­­­زی و پلانکتونیک و یک گونه از خارپوستان و برای نخستین بار نمونه­هایی از اسفنج­ها در این مطالعه شناسایی گردید. مطالعات دیرینه­شناسی مختلف در محدوده سنی میوسن نشان می­دهد که گسترش چینه­شناسی فسیل Borelis melo curdica شاخص سن بوردیگالین می­باشد. بر این اساس، گسترش چینه­شناسی این فسیل در برش مورد مطالعه که تمامی محدوده برش را در بر می­گیرد، سن بوردیگالین برای این توالی­ها را نشان می­دهد. حضور گونه Pericosmus latus از خارپوستان نیز سن میوسن زیرین/میانی؟ را برای این توالی­ها تایید می­نماید.

در این مقاله به طور خاص بر هیاتهایی که در دهه اخیر به عنوان «سبک جدید» در مداحی و عزاداری شناخته شده اند و بر طیف مخاطبان آنها، تاکید شده است. مبنای تئوریک این تحقیق نظریات کلیفورد گیرتز (دین به مثابه «نظام فرهنگی») بوده و از روشهای انسان شناسی تفسیری استفاده شده است.هیاتها را می توان نوعی جماعت دینی با خصوصیات اغلب شهری دانست. طیف مخاطبان این هیاتها عملا بسیار متنوع تر از مخاطبان مساجد است. نیمه دوم دهه 70 با گسترش چشمگیر هیاتهای «سبک جدید» و محتوای آنها در فضاهای شهری و گرایش شدید جوانان به آنها همراه بوده است. در مجموع امروزه گفتمان کربلا و هیاتهای عزاداری در سبک جدید آن در فضاهای شهری بخش اصلی و کانونی فعالیتهای دینی مردم و بالاخص جوانان فرودست شهری را تشکیل می دهد. گفتمان کربلان در این اقشار مهم ترین گفتمان دینی آنهاست که چارچوب اصلی نگاه دینی آنها در فهم و برداشت آنها از مذهب تشیع و باورها و مناسک آن و عمل بر مبنای این فهم را فراهم می کند.